
-Hiç dağın tepesinde ki rüzgar ile aşağısındaki rüzgar aynı eser mi?
Dedim ve ekledim.
-Hayır, asla…Yukarıdaki rüzgar serttir. Alıp götürmek ister seni bilinmeyene, Tıpkı kuru bir
yaprak misali… Aşağısındaki rüzgar ‘dur gitme, burada kal, aksi takdirde kaybolursun ve kendini hiçbir zaman bıraktığın yerde bulamazsın' der.
İnsanı ya mutluluğudur ağlatan veyahut mutsuzluğu.
Hayat işte bu iki değer arasına kurulmuş olan bir dengeden ibarettir.
Denge bozulunca ortada yalnızca zıtlıklar kalır.
Aslında zıtlık diye bir şey de yoktur.
Bütünlük ve denge vardır.
Ne zamanki karanlığa bir mum yakmak istersen, işte o zaman karanlığın içerisinde var olan aydınlık ile yüzleşmek zorunda kalırsın ve ne zamanki muma üfleyip onu söndürürsen aydınlık içerisinde gizli kalmış karanlıkla tanışmış olacaksın.
İkisinin arasında saydam ve şeffaf bir denge vardır ve ne zamanki denge bozulur işte o zaman ya karanlıkta kalırsın veyahut aydınlıkta, ya mutlulukla bir kahkaha atarsın ya da mutsuzluk ile ağlarsın
Tuğba ALTUN
Kaynak: www.fotografveistanbul.blogspot.com
Durduğumda benim
YanıtlaSilSustuğunda senin
Sonrasında
Aşk'ın dengesi bozuluyor...