Nereye kaçıyorsun kendinin olmadığı bir yer var mı?

Kendimizden kaçmak için,düşünmekten kaçıyoruz.Halbuki düşünmeden, hayatı ot gibi yaşayamayız.Önce kendimizle yüzleşmeli, hatalarımızın üstüne gitmeliyiz.
Neden bu kadar yorgun olduğumuzu hiç mi düşünmediniz?Sanki hayatın yükü,sadece sizin omuzlarındaymış gibisiniz.
Gözlerinizdeki ışık sönmek üzere, kalbiniz sebepsiz yere katılaşmış, hissizleşmişsin ama bunun iyi olduğunu düşünüyorsunuz.
Sizce bu gerçekten iyi mi? Hayatın tadına varamadan yaşamak ve bundan mutlu olmak... yalnızsınız, kiminle birlikte olursanız olun, içinizdeki yalnızlık duygusunu öldüremiyorsunuz.
Çünkü, körsünüz.Sevgiyi anlayamayacak kadar kör, duygusuz, kalpsiz.
Hep bir gitme fikrindesiniz ama gitmelerin sonu hep kendi içinize, yalnızlığınıza."Güvensizliğiniz, inançsızlığınız bahane mi bunlara?"
Siz de biliyorsunuz ki,siz sadece korkaksınız.Yüreğinizi açmaya, insanları sevmeye korkuyorsunuz. Ama hayat, sevmeye, yaşamaya değer. Kendinize gelin, özünüze dönün artık. Gözlerinizdeki ışığı yeniden keşfetin, kendinizi yeniden yazın.
Bu sonu gelmez ve yanlış romanı, neresinde bitirirseniz; yeni bir romana başlamanız öylesine kolay olur"
Tuğba Kurt